ترکیب آب با اکسیژن

اکسیژن درمانی برای اولین بار در کلینیک دکتر الف. پاکدامن در سال 1970 انجام گرفت. سپس در سال 1988 او متد خود را در آلمان و اروپا، که بعدها به عنوان مهد این علم مورد استفاده قرار گرفتند، معرفی کرد.

متد یکتای اکسیژن درمانی در علم پزشکی و به طور همزمان در علم تغذیه معرفی شد. در سال 1993 و در مونیخ، بنیاد تحقیقات آلمان جایزه ی تحقیقات بیولوژیکی و داروهای طبیعی را به دکتر پاکدامن در کلینیک علمی خود او، تقدیم کرد. جایزه ی اکسیژن درمانی پرورال (OOT / POT) به همراه جایزه ی سالانه ی منفرد کوهنلچنر.

در 10 نوامبر 2000، به دکتر پاکدامن مدرک نوآوری در زمینه ی فعالیت های علمی و بالینی انکولوژی و اکسیژن، به ویژه در زمینه ی اکسیژن درمانی پرورال، اهدا گردید.

 

محتوای گاز در طبیعت

اکسیژن منبع اصلی تنفس هوای انسان است.

هوا از مخلوطی از گازهای مختلف تشکیل شده است و حاوی حدود 21٪ حجمی اکسیژن، 78٪ نیتروژن است. کمتر از 1٪ از این مخلوط گازهای نجیب مانند آرگون، هلیوم، نئون، رادون، کریپتون و زنون و 0.03٪ دی اکسید کربن است.

 

اکسیژن

 O2گسترده ترین عنصر و البته یک عنصر ضروری برای زندگی روی زمین است. این عنصر در تمام فعالیت های بیولوژیکی و بیوانرژیکی بدن، روح و ذهن ما شرکت میکند. اکسیژن، به عنوان یک ابزار درمانی، می تواند برای درمان بسیاری از نقص های سلولی مانند ناهنجاری های سلولی و انقباض اندام ها مورد استفاده قرار بگیرد.

 

 

کمبود اکسیژن (فقر اکسیژن) میتواند باعث ایجاد مشکلات جدی برای انسان ها و دیگر مخلوقات شود. در آزمایشگاه در سلولهای کشت شده، کمبود O2 باعث سنتز نامنظم و آشفته ی DNA می شود.

اکسیژن در کلیه فرایندهای سوخت و ساز در خارج و داخل بدن شرکت می کند. در طی این روش، دی اکسید کربن، آب، مواد زاید و انرژی آزاد می شوند. این انرژی برای تمام عملکردهای سلول استفاده می شود.

بدن انسان میتواند دو هفته بدون غذا و کمتر از یک هفته بدون آب زنده بماند اما بیشتر از یک دقیقه نمیتواند بدون اکسیژن زنده بماند. اکسیژن بسیاری از اشکال زندگی روی زمین ضروری است.

جو (اتمسفر) شامل 21درصد اکسیژن است. اکسیژن در آب هم حل شده است. برای مثال در یک آبشار، مقدار غلظت اکسیژن بیشتر است. آب میتواند با اکسیژن غنی شده و مقدار بیشتری اکسیژن در خودش نسبت به قبل داشته باشد؛ اینگونه کیفیتش هم بالاتر میرود.

اکسیژن به عنوان شایع ترین عنصر در طبیعت در مهمترین مؤلفه های طبیعی توزیع می شود.

اکسیژن عنصر تشکیل دهنده ی هوا، آب و زمین است.

در جدول شماره ی یک محتوای اکسیژن موجود در طبیعت به عنوان بخشی از هوا، به صورت ثابت در آب و همچنین اکسیدها، کربنات ها و سیلیکات های پوسته زمین ذکر شده است.

اکسیژن درمانی

جدول شماره یک: توزیع اکسیژن در طبیعت

آب                               89%

پوسته ی زمین (لیتوسفر)  46%

اتمسفر                               21(vol.)

 

آب

آب سه چهارم سطح زمین را فرا گرفته است. این عنصر به صورت یخ در قطب ها یافت می شود. دریاچه ها و رودخانه ها، ابرها و باران از این عنصر حیاتی تشکیل شده اند. زندگی درون "محلول آبی" جریان دارد.

آب منشا زندگی است.

آب مادر تمامی مایعات است.

آب راه حلی بهینه برای انتقال مواد در بدن ما است.

آب در تمامی پروسه های بدن ما و طبیعت دخالت دارد.

آب به فرآیند جذب همه عناصر اساسی بدن کمک می کند.

آب عملکرد کلیه را افزایش داده و ترشح ادرار را بهبود می بخشد.

آب علاوه بر ترشح بهتر مواد زاید و ترمیم روده، معده و روده را بهبود می بخشد.

آب باعث تحریک و مدولاسیون ایستگاه های ایمنی واقع در سیستم ایمنی روده می شود.

آب متابولیسم را بالا میبرد.

آب با ترشح مواد زائد و عناصر سمی بدن فرایند پاکسازی بدن را بهبود می بخشد.

آب عملکرد گردش خون قلب را بهبود می بخشد و گردش خون را بهینه می کند.

آب به عنوان یک حلال عمل میکند، غذا و مواد انرژی زا و همچنین داروها را از طریق کوچکترین مویرگ ها به همه ی نقاط بدن میرساند.

آب با تنظیم فرایند آب، الکترولیت و دما، پروسه ی خود تنظیمی را بهبود میبخشد.

آب عملکرد CNS را بهبود می بخشد و تثبیت می کند. کمبود آب در سلولهای مغزی یا عصبی می تواند صدمات سنگینی ایجاد کرده و اختلالات عملکردی ایجاد کند.

تمام مایعات بدن (خون، ادرار، خلط، گال، آب معده و غیره) عمدتا از آب تشکیل شده و با استفاده از آب کار می کنند.

آب در مقیاس سلولی 63% از درون سلول ها و 37% از سلول های اضافی کل آب بدن را تشکیل میدهد.

کمبود آب در بدن منجر به ایجاد اختلال در عملکرد ساختار سلولی و ارگانیک جسمی و ذهنی بدن و در آخر مرگ فرد میشود.

آب فرآیند انرژی سلول ها را به عنوان تابعی از کانالهای یونی، تنظیم و تثبیت می کند.

به همچنین روی میتوکندری و سنتز ADP-ATP  و عملکرد زنجیره ی تنفس  تاثیر دارد.

آب به عنوان یک دوقطبی الکتریکی و بیولوژیکی، موثر در انبار کردن انرژی و اطلاعات است و به عنوان یک درمانگر عمل میکند.

 

 اکسیژن و آب

اکسیژن و آب اجزای اصلی طبیعت هستند. تعادل میان آنها باعث شادابی و سرزندگی شده و عامل مهمی در کیفیت زندگی است.

نتایج تحقیقات نشان میدهد که هنگامی که مقدار O2 موجود در آب افزایش می یابد، نیترات آن کاهش می یابد. اینگونه کیفیت آب افزایش پیدا کرده و آب برای همه ی افراد مخصوصا کودکان سالم تر میشود.

اکسیژن با هیدروژن (H +) در سلولهای جداری واکنش نشان می دهد و از این طریق اسید معده را کاهش می دهد.

O2 + 2e + 2H+ à H2O½   

 

ترکیب آب با اکسیژن

اکسیژن گازی در آب به طور فیزیکی حل می شود. غلظت آن وابسته به دما است. مقدار O2 محلول (میلی گرم در لیتر) در آب گرم کمتر از مقدار موجود در آب سرد است.

حقیقت اینکه اکسیژن به صورت فیزیکی به مولکول های آب میچسبد، در اکسیژن درمانی بسیار مهم است.

پس از غنی سازی آب با اکسیژن، مولکول های اکسیژن در بین مولکول های آب، به اصطلاح "فراز آب"، قرار گرفته اند و توسط یک غشای آب پوشانده شده اند. هنگامی که این غشای آب شکست، اکسیژن آزاد می شود.

هنگامی که آب غنی شده با اکسیژن با بافت میتوکندری (غدد، روده، کبد، کلیه ها، مغز، قلب و غیره) در تماس باشد غشاهای آب باز می شوند و O2 به سلول ها ارسال می شود.

Image result for WATER BINDING WITH OXYGEN

ترکیب اکسیژن و آب

 

فشار جزئی اکسیژن

فشار جزئی اکسیژن (pO2) پارامتر مهمی است، و میزان اکسیژن در خون را تعیین میکند. این پارامتر رابطه ی میان میزان اکسیژن جذب شده از طریق مصرف آب غنی شده با اکسیژن و میزان اکسیژن موجود در خون را مشخص میکند.

با بالا رفتن سن مقدار فشار جزئی اکسیژن کاهش یافته و بافت کمبود اکسیژن را تجربه میکند.

تجربه نشان داده است که مقدار فشار جزئی اکسیژن از طریق نوشیدن آب غنی شده با اکسیژن، افزایش می یابد.

 

جدول شماره دو: تعیین فشار جزئی اکسیژن در خون وریدی قبل و بعد از درمان با اکسیژن از طریق نوشیدن یک بطری آب غنی شده با اکسیژن 0.33 لیتری که حدودا حاوی 45 میلی گرم اکسیژن بوده است. (بیمار در اتاقی با مقدار مینیمم O2 دراز میکشد.) موسسه ی بیهوشی در دانشگاه جونس گوتنبرگ مینز / آلمان / 1992

پارامترهای کنترل شده ی آزمایشگاهی

قبل از درمان با اکسیژن

5 دقیقه بعد از نوشیدن آب غنی شده با اکسیژن

10 دقیقه بعد از نوشیدن آب غنی شده با اکسیژن

15 دقیقه بعد از نوشیدن آب غنی شده با اکسیژن

20 دقیقه بعد از نوشیدن آب غنی شده با اکسیژن

30 دقیقه بعد از نوشیدن آب غنی شده با اکسیژن

دما

°37C

°37C

°37C

°37C

°37C

°37C

Hb

15

15

15

15

15

15

pO2

19.5 mmHg

33.8 mmHg

31.0

mmHg

30.0

mmHg

29.2mmHg

28 mmHg

 

این معاینه بر روی 20 بیمار و کاراموز انجام شده است. نتایج از خون و با اندازه گیری از راه پوست بدست آمده است. نتایج ثبت شده است.

اکسیژن و آب عناصر اصلی طبیعت هستند. تعادل میان آنها باعث شادابی و سرزندگی شده و عامل مهمی در کیفیت زندگی است.

 

انسان به عنوان مخلوقی آبی

زندگی در آب آغاز شد و در طی تکامل زمین و زندگی اورگانیک، موجودات زنده در قاره ها پخش شدند. جالب اینجاست که انسانها هنوز هم با توجه به توسعه و پیشرفت خود، شخصیت خود را به عنوان "موجودی آبی" از دست نداده اند.

اینکه انسان تا زمان تولد و حتی اندکی پس از تولد مانند یک موجود آبی باشد، جالب است، به طوری که نوزادان تازه متولد شده قادر به شنا و زنده ماندن برای مدت معینی در زیر آب هستند اما بعدها این توانایی را از دست میدهند. به این دلیل، لحظه ی تولد لحظه ی تغییر انسان از موجودی آبی به انسانی است که اکسیژن تنفس میکند. تاریخ توسعه نشان می دهد که جنین انسان در مرحله اولیه زندگی (زندگی داخل رحمی) برای زندگی و رشد، بدون قید و شرط به آب احتیاج دارد. مایع آمنیون (مایعی که جنین در آن شنا میکند.)

مایعات آمنیون از ترکیب پروتئین، گلوکز، کراتینین، اوره، فسفولیپیدها، استرول، O2 ، CO2 و غیره ساخته میشود.

و یک مقدار pH 7 از یک طرف به عنوان محافظ از جنین و از طرف دیگر به عنوان وسیله مبادله و حمل و نقل در این مرحله از زندگی، عمل میکند. در اصل میتوان به این مرحله از زندگی، زندگی آبی گفت.

با در نظر گرفتن این پیشینه و احتمالات علمی، محتمل است که عملکرد ریه در موارد خاص مانند بیماری حاد ریوی (نقص) یا ریه ی تقریبا از بین رفته، با مصرف نوشیدنی های غنی شده با اکسیژن زیاد، بهبود یابد. در این فرآیند میزان اکسیژن در نایچه ذخیره می شود. O2 موجود در آب توسط آلوئول مصرف شده و در نتیجه عملکرد تنفس بهبود می یابد. این پروسه را میتوان نشانی از طبیعت و ارتباط منشا نامگذاری کرد. به عبارت دیگر، بازگشت به منشا و مبدا که مطمئنا می تواند از اهمیت درمانی زیادی در علم پزشکی آیندگان برخوردار باشد.

ارگانیسم اولیه و میکروبی و همچنین اجزای تک سلولی برای عملکرد خود به ترتیب به مایعات داخل و خارج سلول احتیاج دارند.

اگر آب ترکیبی از دو گاز است، پس باید انتظار یک وضعیت گازی را داشته باشیم. نمایی دقیق از ساختار مولکولی، ساخت پل بین مولکولهای آب که به واحدهای مولکولی بزرگ تبدیل میشوند، را نشان می دهد.

این ساختار آب از لحاظ فیزیکی امکان ایجاد ارتباط با مواد و عناصر دیگر، از جمله گازهایی مانند اکسیژن را دارد. لازم به ذکر است که در کنار مصارف روزانه ی آب از طریق پروسه های بیولوژیکی بدن مانند اکسیداسیون، مقادیر قابل توجهی آب هم تولید می شود که میتوان به آن آب اکسیداسیون گفت. برای مثال، چرخه ی تنفس به عنوان مهم ترین پروسه ی تولید انرژی، در شرایط عادی تقریبا 330-400گرم در روز، اکسیژن تولید میکند.

علاوه بر این، مایعات بدن و همچنین مایعات داخل سلول و خارج سلولی به عنوان مایعات مهم بدن شناخته میشوند که بخش اعظم آنها را آب تشکیل می دهد. این وضعیت بدن مایع در عملکردهای مختلف بیولوژیکی و بیوانرژی بدن مانند عملکرد کانال های یونی و حمل و نقل یونی، انتقال مواد غذایی و هورمون ها، انتقال آب، الکترولیت و حرارت خانگی، تشکیل انرژی سلول، انتقال اطلاعات و انرژی و تبادل انرژی شرکت می کند.

آب ساختار سلول مورفولوژیکی و همچنین حفظ عملکرد زندگی در سطح اتمی ، مولکولی و سلولی را تثبیت می کند و سرانجام:

آب یک رسانه جهانی، وجودی، عرفانی است. عملکرد حافظه طور دارد، اطلاعات و انرژی را ذخیره می کند. از قانون قطب پیروی می کند. یک جز خوب طبیعت، سودآور، سازنده و حیات بخش است و در عین حال عنصر خطرناک، آسیب رسان، مخرب و با انرژی طبیعت نیز هست. آب قدرت بالقوه طبیعت و پارامتری مهم در ایجاد و حفظ زندگی است.

 

انسان به عنوان مخلوق آبی

 

جریان خون طبیعی و جذب اکسیژن

جریان خون طبیعی به عنوان یکی از عناصر حیات، از طریق ظرفیت سیستم عروقی قلب انجام گرفته و جذب مواد غذایی و اکسیژن بافت ها را بهبود میبخشد.

تغییرات پاتولوژیک در هر طیف از این سیستم ممکن است منجر به اختلال در گردش خون با عوارض بعدی شود.

 

جدول شماره سه:  گردش خون در قسمت های مختلف بدن و جذب O2 یک فرد 70 کیلویی

عضو بدن

گردش خون

جذب O2

مغز

13

20

قلب

4

11

منطقه ی شکمی

24

25

کلیه ها

19

7

عضلات اسکلت

21

30

پوست

9

2

اعضای دیگر

10

5

 

تجویز آب غنی شده با اکسیژن به اعضای بدن چون مغز، قلب، ریه، ناحیه شکمی و همچنین چشم و سیستم ایمنی بدن منجر به یک اثر درمانی مثبت و بهبود مکانیسم های چرخش شد.

 

کمبود اکسیژن ناشی از بالا رفتن سن

کمبود اکسیژن یا بازده اکسیژن، باعث مشکلات شدید و مخرب در انسان و ارگانیسم ها می شود. جذب بهینه O2 برای حفظ واکنش های زیستی بدن و برای یک زندگی سالم کاملا ضروری است. اشباع اکسیژن خون و pO2 نقش تعیین کننده ای دارند.

تصویر دو: متوسط pO2 خون بر اساس سن

متوسط pO2 خون بر اساس سن

با افزایش سن مقدار اکسیژن خون کاهش می یابد.

 

غنی سازی مایعات مختلف با اکسیژن

تعداد زیادی از مایعات با فرمول های شیمیایی متفاوت، میتوانند با گازهایی مانند O2 غنی سازی شوند و در علم پزشکی، محیط و صنعت به کار برده شوند.

در تحقیقی، تعدادی مایع با یک متد جدید با اکسیژن غنی شدند. (پاکدامن)

 

جدول شماره چهار: مقدار O2 موجود در مایعات قبل و بعد از غنی سازی

مایع

دما بر حسب سانتی گراد

مقدار اکسیژن قبل از غنی سازی (میلی گرم/لیتر)

مقدار اکسیژن بعد از غنی سازی (میلی گرم/لیتر)

آب آشامیدنی

20

7

80

آب مقطر

20

11.2

42.5

آب معدنی

20

1.5

42

محلول سدیم کلراید، ایزوتونیک

16

8

45

محلول سدیم کلراید، هایپرتون

16

8.2

45

همسل 35 جایگزین خون

20

8.1

39

شیر

22

1.7

40

آب پرتقال

21

5.2

40

آبجو

21.7

0.2

30.8

ایزوستار

20.7

0.5

40.1

نوشابه

21

0.4

24.1

 

پیشرفت های سال های اخیر به ما اجازه میدهد که آب را تا 80 میلی گرم از اکسیژن غنی کنیم.

 

آب غنی شده با اکسیژن

به تازگی مردم به علم تغذیه علاقه مند شده و در نتیجه تحقیقات زیادی در مورد آب غنی شده با اکسیژن و تاثیرات آن روی انسان ها انجام گرفته است. متن زیر سعی در معرفی آب غنی شده با اکسیژن دارد.

در حال حاضر حدود شش میلیارد انسان روی کره ی زمین زندگی می کنند که روزانه 12 میلیارد لیتر آب مصرف می کنند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که تقریبا 36% جمعیت جهان از فقر اکسیژن رنج می برند. این شرایط همه ی دولت ها را موظف میسازد تا برای مردم آب سالم و اکسیژن فراهم کنند.

برای کمک به عملکرد بهتر بدن و انرژی لازم بدن، غذای فرد باید حاوی مواد حیاتی و مهم باشد. این مواد حیاتی از طریق مایعات وارد بدن انسان می شوند.

گذشته از مواد حیاتی، اکسیژن و آب نقش موثری در زندگی موجودات زنده دارند.

اکسیژن درمانی دهانی (O.O.T.)، درمانی جدید در علم پزشکی و بیولوژی، با چشم انداز امیدوار کننده برای درمان بیماری های مختلف، برای اولین بار در سال 1970 توسط پروفسور پاکدامن انجام گرفت. این درمان اواخر سال 1988 در آلمان معرفی شد.

آب غنی شده با اکسیژن برای درمان هیپوکسی سلولی در داروهای تغذیه ای، کلینیکی و تحقیقاتی استفاده شده است. آب غنی شده با O2 برای درمان افرادی که از بیماری های مختلفی مانند میگرن، آریتمی قلب، مشکلات چشم و سرطان رنج میبردند، تجویز شد. به علاوه، از این آب غنی شده با اکسیژن برای بهبود بخشیدن به فشار خون و تحریک سیستم ایمنی بدن هم استفاده شد.

در سال 1993، یکی از سازمان های تحقیقاتی آلمان به نام "منفرد کوهنلچنر استیفتونگ" جایزه ی سالانه ی خود برای بهترین تحقیق در زمینه ی داروهای طبیعی و بیولوژیکی آلمان را برای "اکسیژن درمانی دهانی" به دکتر پاکدامن تقدیم کرد.

 

کاربرد

O2 درمانی میتواند به تنهایی و یا در ترکیب با روش های دیگر و تحت نظارت فیزیکی، انجام بگیرد. بنا بر نتایج تحقیقات محققین، روش ترکیبی اکسیژن درمانی دهانی به همراه روش های دیگر، نتایج زیر را داشته است:

اکسیژن درمانی دهانی به خصوص در این موارد کاربردی است، به این خاطر که در این روش اکسیژن به طور مستقیم از طریق دستگاه گوارش و ورید پورتال به سیستم گردش خون فرستاده میشود.

این روش با معیارهای زیر مشخص میشود:

 

نشانه ی سلولزی و ایمنی اکسیژن

مصرف اکسیژن نشانه ی زندگی است.

همه ی پروسه های بیولوژیکی و بیو انرژی که در سلول رخ میدهند، مشروط به وجود اکسیژن هستند. به عنوان مثال، در شرایط هیپوکسی بدون وجود اکسیژن، عملکرد سلول مختل شده و ساختار آن از بین میرود.

عملکرد سلول های ایمنی، مانند فاگوسیت ها، وابسته به اکسیژن است. فاگوسیتوز، فعالیت فاگوسیت ها و همچنین تولید و مصرف انرژی در سلول مستقیما به فشار جزئی O2 بستگی دارد.

وقتی اکسیژن درمانی انجام می شود، بهبود در سیستم دفاعی بدن به دلیل تحریک و تثبیت سیستم ایمنی بدن، مشهود می شود.

برخی از عواملی مانند: شیمی درمانی، پرتودرمانی، سندرم بعد از عمل و استرس می تواند باعث کمبود اکسیژن در سلول شوند. این وضعیت منجر به کمبود انرژی در سلول شده و همچنین سیستم ایمنی بدن مختل می شود و فرد به یک درمان خوب نیازمند می شود.

در نتیجه فرآیند غنی سازی اکسیژن، سطح انرژی مایعات بطور قابل ملاحظه ای افزایش یافته، که باعث می شود که در هنگام مصرف، منبع انرژی مؤثرتری ایجاد شود.

 

جذب

جذب آب غنی شده با اکسیژن در بافت دهان و از طریق دستگاه گوارش انجام می شود. با انتشار و اسمز، اکسیژن با استفاده از ایزوتوپ O215، ارتباط بین میزان خون دریافت شده توسط مغز و میزان استفاده از اکسیژن را نشان داده است. این نتیجه ی انتقال O2 فعال است.

در نتیجه ی پروسه ی جذب اکسیژن، سطح انرژی مایعات به طرز چشمگیری بالا رفته، که باعث می شود که در هنگام مصرف، منبع انرژی مؤثرتری ایجاد شود. حدود 5 دقیقه پس از نوشیدن آب غنی شده با اکسیژن، افزایش مقدار pO2 در خون وریدی مشاهده می شود.

برخلاف تأمین اکسیژن از طریق ماسک، اثر O2 استفاده شده به عنوان محلول آبی، چند ساعت طول می کشد. حتی پس از 3 تا 4 ساعت هنوز هم مقدار زیادی اکسیژن در خون مشاهده می شود.

جذب O2 به روش زیر رخ می دهد.

آب غنی شده با اکسیژن از طریق مویرگهای مخاطی دهان و دستگاه گوارش، گردش خون کبد و میزان pO2 خون تا رسیدن به ارگان مقصد را افزایش میدهد.

 

انکولوژی

تأثیر اکسیژن درمانی خوراکی (OOT) در درمان سرطان سر و گردن توسط pO2-هیستوگرافی اندازه گیری شده است.
اندازه گیری فشار جزئی اکسیژن در بافت ها توسط تجهیزات Kimo pO2- هیستوگرافی انجام شده است. با استفاده از این روش فشار جزئی O2 با میکرو سوند  pO2 اندازه گیری می شود.

بر اساس گفته های دکتر پاکدامن، در این روش امکان اندازه گیری و ثبت میزان افزایش اکسیژن در سلول های سرطانی پس از درمان با اکسیژن دهان (OOT) فراهم شده است.

ابله ام جی و همکارانش، گزارش نتایج بیست بیمار که قبلاً با رادیوتراپی دهان و حلق سرطان لنفوژن متاستاز آنها معالجه شده بود، را ارائه داده اند. اندازه گیری pO2 قبل و 5 دقیقه پس از درمان با 300 میلی لیتر آب غنی شده با اکسیژن (60 میلی گرم O2 در لیتر) انجام شد. پس از 5 دقیقه، pO2 خون افزایش یافته بود. پس از معاینات بیشتر، افزایش اکسیژن رسانی به تومور مشاهده شد.

می توان ثابت کرد که افزایش غلظت اکسیژن در سلول های سرطانی باعث شده است که سلول ها در برابر شیمی درمانی و پرتودرمانی حساس شوند، بنابراین راحت تر از بین بروند.

از 32 بیمار که قبلاً تحت عمل جراحی، پرتو درمانی و یا شیمی درمانی با دوزهای دارویی سلنیت سدیم قرار گرفته بودند، سلنیوم کل خون در 70٪ از آنها غیر طبیعی بود. در 76٪ از بیماران به طور قطعی و در 24٪ به طور جزئی، بهبود در وضعیت عمومی و کاهش علائمی مانند تهوع، بیرون زدگی، سردرد، سرگیجه، راه رفتن ناپایدار، اختلالات گفتاری و تشنج جکسونی مشاهده شد. اثرات مثبت دیگری هم در بیمارانی که با اکسیژن درمان شده بودند، یافت شد. (دکتر پاکدامن، 1998)

مطالعات متعددی حاکی از آن است که هیپوکسی تومورسایس در بیماری های مختلف بدخیم، بر کل زندگی بیمار از جمله عود بیماری، تأثیر منفی خواهد گذاشت. علاوه بر این، جبران کمبود اکسیژن و کم خونی میتواند باعث کند شدن و حتی از بین رفتن تومور شود.

در مطالعه‌ای که روی 182 بیمار زن مبتلا به مامکارزینون و دارای زیتوستاتیکا بودند، انجام شده است، بهبود بیشتری در بیماری زنانی که مقدار Hb آنها بالاتر از 10 بود نسبت به بیمارانی که Hb آنها زیر این مقدار بود، رویت شده است. 

بنابراین، OOT می تواند نقش مهمی در هر روش درمانی معمولی یا بیولوژیکی برای افزایش غلظت اکسیژن در سلول های سرطانی ایفا کند.

 

سر درد

سر درد یکی از مشکلات رایج میان انسان ها است. در آلمان تقریبا پانصد داروی مختلف برای درمان سر درد وجود دارد. امریکایی ها در سال پانزده میلیارد قرص سر درد مصرف میکنند.

اختلال در گردش خون و هیپوکسی مغزی نقش تعیین کننده ای در ایجاد سردردها از جمله حملات میگرنی، دارند.

Image result for headache

سر درد

اسناد کلینیکی

بنا بر صحبت دکتر پاکدامن، 12 بیمار مبتلا به سردرد که 8 نفر آنها خانم و بین 21 تا 45 سال و 4 نفر آنها آقا و بین 32 تا 46 سال بودند، برای تقریبا 6 هفته مورد معالجه با O2 قرار گرفتند.

بیماران دچار سردرد، حملات میگرنی، فشارخون، هیپوتونیا، دیسمنوروئه، ارتوستیا و غیره بودند. دوز روزانه ی اکسیژن درمانی 0.33 لیتر آب غنی شده با اکسیژن، 2-3 بار در روز بود. هفت نفر از هشت بیمار زن سردرد میگرنی و یک نفر سردرد تنشی داشتند. دو مرد از چهار نفر مبتلا به میگرن و یک نفر دچار سردرد تنشی بودند. چهارمی گلیوم موقتی داشت.

 

جدول شماره پنج: نتایج درمان با اکسیژن دوازده بیمار دکتر پاکدامن

بیماری

تعداد بیماران

مونث

مذکر

خانم های کاملا درمان شده

آقایان کاملا درمان شده

خانم های تا حدودی درمان شده

آقایان تا حدودی درمان شده

میگرن

9

7

2

6

2

1

 

تنش

2

1

1

 

1

1

 

گلیوم

1

 

1

 

 

 

1

تعداد کل

12

8

4

6

3

2

1

 

تصویر سه: نتایج درمان با اکسیژن دوازده بیمار مبتلا به:

میگرن 9 نفر

تنش 2 نفر

گلیوم 1 نفر

 

بیماری های چشمی

بیمارها و روش ها

دکتر پاکدامن در تحقیقی 6 بیمار مبتلا به بیماری های چشمی، 3 بیمار زن در رده سنی 56 و 81 سال و 3 بیمار مرد در رده سنی 53 و 76 سال مورد بررسی قرار داده و 4 هفته تحت درمان با اکسیژن قرار داد و نتایج را ثبت کرد.

به عنوان آنتی اکسیدان ها و captur رادیکال، بیمار تحت درمان با ویتامین های A ، E ، C و روی قرار گرفت. بيماري هاي چشمی تشخیص داده شده، فشار داخل چشم، ويسوم، صورت و بخش های دیگر چشم و همچنين تغييرات در قرنيه بودند.

 

ارائه ی مورد

بیمار 53 ساله ای که دارای sicca-sydrom و gland-papillae بوده، 4 هفته تحت درمان با اکسیژن دهان قرار گرفته است. پس از درمان، پیشرفت چشمگیری ثبت شد.

 

مقیاس رایانه ای قبل و بعد از درمان با اکسیژن

تصویر چهار: مقیاس رایانه ای قبل از درمان با اکسیژن (بیمار 53 ساله)

قبل از درمان

 

تصویر پنج: با استفاده از رایانه، پس از درمان با اکسیژن كاهش قبل توجه اسكوتوم در ناحيه صورت مشاهده شد. (همان بیمار)

بعد از درمان

 

جدول شماره شش: حال بیمار قبل و بعد از درمان با اکسیژن

بیماری

قبل از درمان

بعد از درمان

Sicca-Syndrom

بالا رفتن فشار درون چشمی

کاهش فشار درون چشمی

Gland-papillae

T right 20 mm Hg

T left   19 mm Hg

T right 13 mm Hg

T left   13 mm Hg

بهبود Faceaera و Visus

پاپیلای حیاتی تر - پایداری روان

 

نتایج نوار قلب در بیماران مبتلا به آریتمی قلبی (ECG) قبل و بعد از اکسیژن درمانی توسط دکتر پاکدامن

در طی یک مطالعه کلینیکی، 6 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی (آریتمی قلبی)، 2 زن و 4 بیمار مرد در محدوده سنی بین 41 تا 70 سال تحت معاینه قلب و عروق قرار گرفته و سپس تحت درمان با اکسیژن درمانی خوراکی قرار گرفتند.

بعد از درمان، بهبود عملکرد چشمگیری مشاهده و ثبت شد.

 

جدول شماره هفت: نتایج ECG طولانی مدت با توجه به طبقه بندی  Lownو مقادیر مختلف قبل و بعد از درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با اکسیژن                                                        تغییرات Lown

شماره بیمار

سن

بیماری

قبل از درمان

بعد از درمان

1

42

آریتمی قلبی، VES، Hypotonia

Lown IV a

Lown II

2

70

آریتمی قلبی، SV-تاکی کاردی گسترده، هیپوتونی، سرگیجه، پوکی استخوان ستون فقرات

Lown III b

Lown I

3

52

آریتمی قلبی، VES، هیپوتونی، سردرد شدید، سرگیجه

تک VES

بدون  VES

4

60

آریتمی قلبی، VES گسترده، شرایط بعد از ACVB در 3 عروق، CHD ، Hipotonia

Lown IV

Lown III a

5

41

آریتمی قلبی، CHD در 3 هیپوتونی عروقی، آنژین صدری

نرمال

نرمال

6

64

آریتمی قلبی، VES ، CHD، هیپوتونی، LHH، وضعیت بعد از عمل ACVB و مفصل لگن

Lown IV a

Lown III a

 

جدول شماره هشت: نتایج تمرینات ECG و مقادیر مختلف قبل و بعد از درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با اکسیژن                                                                                           تمرینات ECG

شماره بیمار

سن

بیماری

قبل از درمان

بعد از درمان

1

42

آریتمی قلبی، VES، Hypotonia

75 W

100 W

2

70

آریتمی قلبی، SV-تاکی کاردی گسترده، هیپوتونی، سرگیجه، پوکی استخوان ستون فقرات

50 W

75 W

3

52

آریتمی قلبی، VES، هیپوتونی، سردرد شدید، سرگیجه

100 W

125 W

4

60

آریتمی قلبی، VES گسترده، شرایط بعد از ACVB در 3 عروق، CHD ، Hipotonia

75 W

100 W

5

41

آریتمی قلبی، CHD در 3 هیپوتونی عروقی، آنژین صدری

100 W

150 W

6

64

آریتمی قلبی، VES ، CHD، هیپوتونی، LHH، وضعیت بعد از عمل ACVB و مفصل لگن

75 W

100 W

 

تصویر شش: بهبود وضعیت قلب پس از درمان با آب غنی شده با اکسیژن

بهبود وضعیت قلب پس از درمان با آب غنی شده با اکسیژن